Volg je hart! Doe wat goed voelt! Vertrouw op je intuïtie!
Hoe vaak zeg je dat niet tegen jezelf...of tegen een ander? Dat je vooral moet doen wat je hart of gevoel je ingeeft, je intuitie, dat ongrijpbare gevoel in je onderbuik. Want dit zou de afspiegeling zijn van je kern, je eigen echte waarheid, je meest eigen 'ik', je identiteit zo je wilt.
En hoe ironisch is het dat deze overtuigingen of 'beliefs' zich als woorden aan je opdringen, in je hoofd dus. In dat alsmaar denkende hoofd, dat geen aan- en uit-knop kent, dat maar door blijft ratelen, door blijft malen.
Dat denkende hoofd, dat wordt gezien als een orakel, dat het altijd bij het rechte eind heeft. Want gedachten zijn woorden en woorden zijn tastbaar te maken, grijpbaar. En eindeloos te analyseren, te weerleggen, te beamen, te wijzigen. Ze worden gewikt en gewogen totdat er een 'juiste' conclusie kan worden getrokken.
Dit denkproces lijkt goed, het is rationeel en rationeel staat hoog aangeschreven. Rationeel betekent namelijk: redelijk, verstandelijk, weloverwogen, gebaseerd op wetenschappelijke redenering, meetbaar. En daar kun je mee aankomen bij de buitenwacht. En bij jezelf: wanneer je alles weloverwogen hebt beredeneerd, wat kan er dan verkeerd zijn? Dat geeft veiligheid, houvast en een gevoel van controle. Alles wat een mens in het algemeen heel prettig vindt.
En dan kun je het best een tijdje uithouden: in die vervelende baan, in die saaie opleiding, in die onbevredigende relatie. Of welke andere situatie dan ook, waar je je eigenlijk niet helemaal senang bij voelt, die eigelijk niet zo bij je past, waar je uiteindelijk niet blij of gelukkig van wordt.
De kracht van het verstand, de ratio, is groot en sterk overgewaardeerd in deze maatschappij. Volg je je intuitie en je gevoel, dan word je toch snel gezien als een zweefteef, een hysterisch wicht of op zijn minst als 'een tikje vaag'. "Het voelt goed" telt niet als uitleg; je moet toch tenminste een beredeneerd en weloverwogen (lees: rationeel) verhaal kunnen afsteken waarom je bepaalde besluiten neemt of je bepaalde wegen inslaat.
Om verantwoording af te leggen aan de buitenwereld....of toch vooral ook aan jezelf?
Omdat je er zelf eigenlijk ook niet zo in gelooft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Graag je reactie!