Het Nieuwe Werken is alweer op zijn retour. Het levert veel stress op en in deze onzekere tijden zou het beter zijn je gezicht op kantoor te laten zien. Vooral vrouwen schijnen moeite te hebben met thuiswerken:"Zij bemoeien zich toch nog met het gezin en doen kleine klusjes tussen de werkzaamheden door. Vaders kunnen zich makkelijker in de thuiswerkkamer terugtrekken om aan het werk te gaan."
Dat deed me meteen denken aan een opiniestuk in De Volkskrant, waarbij als verklaring voor de geringe opmars van vrouwen naar topfuncties 'een gebrek aan monomanie bij de vrouw' werd gegeven.
"De belangrijkste reden is dat succesvolle mannen neigen naar monomanie, het bezeten najagen van een beperkte doelstelling. Vrouwen spreiden hun interesse veel meer dan mannen."
Tja, hier zou je uit kunnen afleiden, dat dat ook de reden is, dat vrouwen zich bij het thuiswerken laten afleiden. Door hun interesses: in de was, in de ontbijtroep op de eettafel, in de afwas die nog op het aanrecht staat.
Nou ben ik zelf niet zo'n opgeruimd type (letterlijk gesproken dan), maar ik kan me niet voorstellen dat vrouwen liever huishoudelijke klusjes opknappen dan een uitdagend stuk werk oppakken. Lekker in de rust van het eigen huis, zonder eindeloos te zoeken naar een vrije flexplek, zonder afleiding van collega's.
Wat is er dan aan de hand bij deze afgeleide thuiswerkende vrouwen? Moet het huis eerst opgeruimd om ook een opgeruimde geest te hebben? Trek je dan terug in je studeerkamer en sluit de deur. Wat niet weet (ziet), wat niet deert.
Of moet het huis soms ALTIJD opgeruimd, netjes, spik en span? Nou dames, dan heb ik nieuws voor jullie: dat hoeft niet! Wat je schoonmoeder, buurvrouw, andere mensen er ook van vinden. Laat wat troep over voor je man, dan kan ie zelf ook, heel monomaan, aan het huishouden (mee)werken.
