Iedereen heeft er wel eens last van, dat je hoofd op hol lijkt te slaan. Gedachten gaan met je op de loop, ze blijven onophoudelijk rondjes cirkelen in je hoofd, er komt geen einde aan en het ergste nog: het leidt tot niets. Ja, tot een slechte nachtrust, een prikkelbaar humeur of stress en onrust.
In de volksmond worden gedachten, en het verstand, hoog aangeslagen. Denk aan de uitdrukking: "je gezonde verstand gebruiken." Het lijkt alsof alles te beredeneren, te overdenken, te analyseren is en je verstand de beste leidraad is in je leven.
Je verstand vertelt je vele verhalen; gebeurtenissen uit het verleden worden gereconstrueerd, scenario's voor de toekomst uitgebreid beschreven. En hoewel sommige verhalen je kunnen inspireren, moed kunnen geven of blij
kunnen maken, zijn er vaak ook verhalen die het tegendeel doen. Die je ondermijnen, je tegenwerken, je zorgen baren, je onrust geven.
Deze verhalen, deze gedachten zijn woorden in ons hoofd. En deze woorden kunnen net zo krachtig zijn als de werkelijkheid zelf: je neemt ze voor waar aan en gaat er heilig in geloven.
Maar hoewel er grote waarde aan het verstand wordt gehecht, zijn gedachten uiteindelijk toch maar 'gewoon' gebeurtenissen. Gebeurtenissen die komen en gaan. Ze laten zich weliswaar niet zomaar sturen of wegjagen, maar vaak is het al genoeg te erkennen dat ze er zijn. En erop te vertrouwen dat ze ook wel weer weggaan.
Vergelijk het met een waterval: je kunt de stortvloed aan water over je heen laten komen en je laten meesleuren door het geweld van het water. Ook kun je proberen om achter de waterval te gaan staan en de stralen te bekijken. Je hoort en voelt weliswaar de kracht van het water, maar deze raakt je niet en je wordt er zeker niet door mee getrokken. Ze verdwijnt vanzelf, de diepte in. En jij kunt je pad vervolgen op naar een nieuw mooi uitzicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Graag je reactie!