Veerkracht

Ken je dat? Van die momenten in je leven, dat je denkt: nu kan ik het echt niet meer aan. Het leven is niet altijd maakbaar, sommige vervelende dingen gebeuren nu eenmaal. Een verbroken relatie, het overlijden van een dierbare, het verliezen van je baan. Niets voor niets staan deze gebeurtenissen in de top 10 van 'Major Life Events', gebeurtenissen die veel stress veroorzaken.

De ene mens kan er beter mee omgaan dan de andere. Sommigen ontwikkelen depressieve gevoelens, boosheid, stress. Anderen ervaren deze gevoelens ook wel, maar weten er toch mee om te gaan en staande te blijven. Vaak wordt na zo'n periode zelfs gezegd, dat men er eigenlijk sterker is uitgekomen.

Want wat gebeurt er nou eigenlijk met je als zo'n situatie optreedt?

Wanneer je een heftige gebeurtenis meemaakt, dan worden vaak je diepste angsten weer wakker geschud. Angsten, waar je mee had leren leven en wellicht had weggestopt, maar die toch wel een belangrijke kern van jezelf vormen. Angsten vanuit je jeugd, je kindertijd, toen je nog afhankelijk was van je ouders of andere belangrijke volwassenen. Je wordt als het ware weer even teruggezet in de tijd; je kan je weer alleen, eenzaam en bang voelen, als een klein kind dat nog niet weet hoe het zichzelf kan verweren, zichzelf staande kan houden. De zekerheden die je als volwassene had opgebouwd blijken uiteindelijk geen zekerheden te zijn. En de grond lijkt onder je voeten weg te zakken...met alle emoties van dien.

Het goede nieuws is, dat je geen kind meer bent, je bent volwassen. Als volwassene kun je beter de afstand bewaren en de situatie overzien. Je hebt het bewustzijn om je innerlijk, je gevoelens en je angsten te onderzoeken. Niet door er voor weg te lopen of ze te ontkennen, dan komen ze als een boemerang weer terug, maar door ze onder de loep te nemen. Wat gebeurt er met me? Waar doet me dit aan denken? Hoe ziet en ervaart het kind in mij deze situatie en welke behoefte had dit kind? Een behoefte waarin wellicht in de jeugd niet is voorzien, en die je nu als volwassene probeert te bevredigen.

De pijn zal er nog steeds zijn, het zijn niet voor niets 'Major Life Events', maar door de dingen van een afstand te bekijken, zal je in staat zijn de emoties niet de overhand te laten nemen. En realiseer je je dat je over veerkracht beschikt, een kracht die je helpt weer op te krabbelen, je zelfvertrouwen op te bouwen, verdriet te verwerken. Je realiseert je dat je niet je angsten en emoties bent, maar veel meer dan dat. De acceptatie van de pijn, het verdriet, de angsten, dat die er mogen zijn en je je er niet tegen hoeft te verzetten, zorgt ervoor dat deze draaglijk worden en zullen vervagen.

En wat als het toch ondraaglijk lijkt? Schrijf het van je af...alleen of onder begeleiding! Kijk anders eens op www.mindfulanalysis.nl.