Ben jij ook zo streng voor jezelf?

"Wat zit mijn haar weer stom vandaag. 
Ik ben ook veel te dik. 
Waarom zei ik nou weer niks tijdens die belangrijke vergadering? 
Die presentatie ging ook weer slecht vandaag. 
Ik kan echt helemaal niets!"

Zo maar een greep uit de opmerkingen die we onszelf wel eens voorhouden, die we tegen onszelf zeggen. Opmerkingen, die we van geen enkele ander zouden tolereren of accepteren. Niet van een vriend(in), niet van een partner, niet van ouders en zeker niet van een collega.

Maar van onszelf accpeteren we het wel? Is dat niet een beetje vreemd?

We zijn vaak harder en strenger voor onszelf dan voor een ander. We nemen anderen wel eens de maat, maar de lat voor onszelf leggen we nog vele malen hoger. Maar waarom kunnen we wel mededogen en compassie voor een ander hebben en niet voor onszelf?

Vaak komen die gedachten, die kritische innerlijke stem, voort uit de jeugd. Hoewel ouders vaak met de beste intentie te werk gingen, hebben we het idee gekregen dat liefde en waardering aan voorwaarden waren verbonden. Dat je deze moest verdienen, bijvoorbeeld door goede cijfers op school te halen, netjes te eten, beleefd te zijn of mooie sportprestaties te leveren.

En door deze 'interne criticus' is het dus moeilijk om mild voor jezelf te zijn. Om compassie voor jezelf te hebben. Hoe kun je deze 'interne criticus' nou de mond snoeren?

Je hoeft 'm niet helemaal uit te roeien of te negeren, hij kan je namelijk ook behoeden voor fouten of je aanzetten om dingen te verbeteren. Maar je kan 'm wel minder macht geven, door de toon van zijn kritiek te veranderen, hem zijn woorden zorgvuldiger en genuanceerder te laten kiezen, hem met respect en mededogen laten spreken.

Daarnaast heb je altijd de keuze om niet naar je interne criticus te luisteren, je bént de interne criticus niet. Visualiseer hem bijvoorbeeld als een poppenspeler die de marionet (jij) beweegt. En draai dan de rollen eens om.

Als je daarnaast jezelf met dezelfde mildheid tegemoet treedt, net zoals je een goede vriend(in) behandelt, ben je eerder in staat om vrede te hebben met de fouten die je maakt, met de moeilijkheden die je tegenkomt. Dan accepteer je dat falen menselijk is.

Nobody is perfect!