De bordjes van je werk, je gezin, je relatie, je kinderen, je hobbies, je sociale leven, misschien ook de zorg over je ouders, die ouder en hulpbehoevender worden.
Het valt niet mee, en intussen zie je op alle sociale media de hipste, mooiste en meest fantastische foto's en berichten langskomen, waaruit (b)lijkt dat andere mensen het wel goed voor elkaar hebben. Dat die alleen maar een leuk leven leiden en geen zorgen, gepieker, getob ervaren. En vervolgens voel je je nog slechter over jezelf, maar laat je je toch verleiden om ook maar die blije meerderheid op Facebook en Twitter te volgen.
En heb je er weer een 'bordje' bij. Om doodmoe van te worden.
Zo draaien we mee in de mallemolen van het leven, en lijkt het soms alsof de jaren voorbij vliegen. Is het leven meer overleven geworden. Nauwelijks tijd voor ontspanning, en als die tijd er wel is en je trekt je terug met een boekje op de bank, voel je je schuldig omdat je het gevoel blijft houden dat er nog iets moet.
Wat is dat heilige 'moeten' toch? En het gevoel dat we niet tekort mogen schieten, dat we alles tot in de puntjes geregeld en onder controle moeten hebben? Hoe komen we daar aan? En belangrijker nog: hoe komen we er van af?
Gelukkig zijn er allerlei zelfhulpboeken en stappenplannen beschikbaar. Met de belofte dat als je deze stappen maar netjes zet en de opdrachten uitvoert, je je leven kunt veranderen.
Maar vervolgens lijkt het wederom dat je tekort schiet, want ja: je weet dat je dingen moet loslaten, je weet dat je jezelf en anderen minder hoge eisen moet stellen, je weet dat de dingen niet altijd gaan zoals je wilt, je weet dat je flexibel moet zijn. Maar je voelt het niet, je ervaart het niet, hoe vaak en streng je jezelf ook toespreekt.
De stap van het 'weten' naar het zelf ook 'voelen en ervaren', het je eigen maken van een nieuwe kijk op het leven en op jezelf, vereist dus dat je een verbinding weet te maken tussen beide entiteiten. En dat is een proces dat zich niet makkelijk in een stappenplan laat vangen, want elk mens is uniek en past niet in een mal.
Het goede nieuws is dat je die wijsheid al in je draagt en met een beetje begeleiding op maat kun je op weg geholpen worden om deze zelf te ontdekken en te onderzoeken. Met als resultaat zelfinzicht, zelfcompassie en zelfacceptatie. Zo ben je beter in staat alle bordjes in de lucht te houden of je schouders op te halen als er toch eens eentje uit de lucht valt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Graag je reactie!