Hoe vaak hoor je niet iemand zich hardop afvragen: "Wat is wijsheid?" Meestal iemand die op zoek is naar antwoorden, die staat voor een moeilijke beslissing of lastige keuze. En dus zoekende is naar 'de wijsheid', die ergens ligt verborgen. Maar waar? Geen navigatiesysteem dat je even aan kunt zetten, geen routekaarten beschikbaar, die je de weg of zelfs maar enige richting kunnen geven.
In de oudheid had je tenminste nog het Orakel, dat een door de goden ingefluisterde voorspelling of advies de wereld inslingerde. Al het goede komt van boven, zo ook toen we nog volop steun en houvast vonden bij verschillende religies. Verboden en geboden waren weliswaar soms knellend, maar gaven wel richting. Aan de vraag wat juist is en wat niet. Wat te doen en vooral ook: wat te laten.
In de huidige individuele maatschappij lijk je er ineens helemaal alleen voor te staan. Zo voelt dat soms ook, eenzaam. Want niemand vertelt je meer wat zowel moreel als praktisch de juiste keuze is. En gaan we angstig maar voortvarend zelf op zoek naar de antwoorden. Coaches en psychologen bieden mooie modellen en stappenplannen, zelfhulp-goeroes beloven in hun boeken het grote geluk, op internet zijn alle meningen vertegenwoordigd, vrienden en familie geven goedbedoelde, doch gekleurde adviezen. En dus zie je nog steeds door de bomen het bos niet meer. Wie moet je geloven? Wie moet je volgen? Wie heeft er gelijk? En bestaat er wel één gelijk? Wie heeft de wijsheid nou in pacht?
Wijsheid wordt wel omschreven als de kunst om in alle levensomstandigheden juist te oordelen en te handelen. En dat ene woordje, 'juist', is waar nou net de schoen wringt. Want als niemand meer weet wat het juiste is, jijzelf incluis, hoe kun je dan de wijsheid verkrijgen?
Deze is minder ver weg dan je denkt, de wijsheid zit namelijk al lang in jezelf verborgen. Een eigen wijsheid, eigenwijsheid dus eigenlijk. En hoewel de eigenschap 'eigenwijs' in de dagelijkse praktijk niet altijd een positieve connotatie heeft, is het wel een belangrijke bron waar je uit kunt putten. Bijvoorbeeld door je eigen (veelal aangeleerde) normen, waarden en overtuigingen eens onder de loep te nemen, deze aan een kritische blik te onderwerpen en je eigen mening te vormen.
Welke waarden vind jij zelf belangrijk en wil je gebruiken als leidraad en richtinggever in het leven? Wat voor persoon wil je zelf zijn? Hoe wil jij je verhouden tot anderen in het leven, tot het leven zelf? Ingewikkelde filosofische vragen, waar je niet zo maar uit bent, die tijd vergen, maar die je wel kunnen leiden naar je eigen bron van wijsheid.
En dat is nu precies wat er plaatsvindt in een Mindful Analysis traject. Geen vaststaand stappenplan, standaard invuloefeningen of uniforme opdrachten, maar een persoonlijke uitnodiging al schrijvend op zoek te gaan naar jouw bronnen van wijsheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Graag je reactie!