Net luisterde ik naar een interview op de radio met Minister Plasterk over zijn oproep voor een 'fatsoensoffensief'. Over de rol van het onderwijs daarbij vertelde hij, dat hij zich er regelmatig op had betrapt dat hij zijn kinderen bij thuiskomst uit school had gevraagd: "Was het leuk?" Terwijl het er eigenlijk om ging: Hadden ze wat geleerd?Leuk, leuk, leuk! Tegenwoordig moet alles maar leuk zijn. Werk en school, maar eigenlijk het hele leven. En niet alleen moet alles leuk zijn, het moet ook nog eens de hele tijd leuk zijn, continue.
Geen tegenslagen, geen rimpels in de vijver, geen donkere wolken en zeker geen langdurig lage-drukgebied. Dat verdienen wij niet, zo was ons het leven niet beloofd! Het leven zou toch een groot feest zijn? Ja, je moet zelf de slingers ophangen, maar toch: het leven loopt toch vooral zoals ik dat wil, leuk dus!
Die laatste overtuiging, die meestal onbewust heeft postgevat, is een hardnekkige en heeft twee elementen:
"Mijn leven moet vrij zijn van tegenslagen en teleurstellingen" , en
"De dingen moeten lopen zoals ik graag wil dat ze lopen en het is onacceptabel als dat niet zo is".
Denk hier maar eens rustig over na en vraag je af: Is dat waar? Klopt dat met de feiten? Is het logisch?
En tot slot.........Is het leuk?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Graag je reactie!