Laatst las ik een mooie metafoor over piekeren:Piekeren is alsof je een puzzel van 1000 stukjes uit je hoofd probeert op te lossen i.p.v. op de tafel voor je.
Al die losse puzzelstukjes in je hoofd veroorzaken chaos, onrust, verwarring en stress. Het overzicht is weg en je hebt het gevoel dat je erin verzuipt.
Niemand (een zeldzame idiot savant daargelaten) is in staat zo'n ingewikkelde mentale taak uit te voeren. En toch besteden veel mensen vele uren per dag of slapeloze nacht aan deze onmogelijke opgave: om alle puzzelstukjes al denkend op de goede plek te leggen.
En hoe complex zo'n mentale taak is, des te eenvoudiger is de oplossing. Want hoe gaat een puzzelaar aan tafel te werk? De stukjes worden gesorteerd, eerst op vorm (recht of niet) en daarna op kleur. Bomen bij bomen, zee bij zee, steen bij steen etc. En zo wordt de enorme berg puzzelstukjes teruggebracht tot kleinere, overzichtelijke eenheden.
Zou dat ook zo bij piekeren gaan? Vast wel! Als je alle onderwerpen en situaties waar je zoal op een dag over piekert eens opschrijft en vervolgens bekijkt of en hoe je ze kunt sorteren. Ik weet zeker dat je dan een aantal thema's tegenkomt; een aantal onderwerpen en/of situaties die steeds weer terugkeren. En zo wordt, net als bij een echte puzzel, de enorme berg zorgen teruggebracht tot een kleiner aantal, overzichtelijke uitdagingen.
Ik wens je heel veel succes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Graag je reactie!